Definify.com
Definition 2025
kelpo
kelpo
Finnish
Adjective
kelpo (rarely inflected; not compared)
- decent, good, fine
- Hän on kelpo poika. — He is a good boy.
- Tämä on kelpo kahvia. — This is decent coffee.
Declension
- The adjective is rarely inflected in congruence with the main word.
| Inflection of kelpo (Kotus type 1/valo, p-v gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | kelpo | kelvot | |
| genitive | kelvon | kelpojen | |
| partitive | kelpoa | kelpoja | |
| illative | kelpoon | kelpoihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | kelpo | kelvot | |
| accusative | nom. | kelpo | kelvot |
| gen. | kelvon | ||
| genitive | kelvon | kelpojen | |
| partitive | kelpoa | kelpoja | |
| inessive | kelvossa | kelvoissa | |
| elative | kelvosta | kelvoista | |
| illative | kelpoon | kelpoihin | |
| adessive | kelvolla | kelvoilla | |
| ablative | kelvolta | kelvoilta | |
| allative | kelvolle | kelvoille | |
| essive | kelpona | kelpoina | |
| translative | kelvoksi | kelvoiksi | |
| instructive | — | kelvoin | |
| abessive | kelvotta | kelvoitta | |
| comitative | — | kelpoine | |
Derived terms
- kelpo lailla
- kelvollinen
- kelpoisuus