Definify.com
Definition 2025
kasta
kasta
Faroese
Etymology
From Old Norse kasta (Icelandic, Swedish kasta, Danish, Norwegian kaste and English cast).
Pronunciation
- IPA(key): /kʰasta/
Verb
kasta (third person singular past indicative kastaði, third person plural past indicative kastað, supine kastað)
- to throw
Conjugation
| v-30 | ||||
| infinitive | kasta | |||
|---|---|---|---|---|
| present participle | kastandi | |||
| past participle a6 | kastaður | |||
| supine | kastað | |||
| number | singular | plural | ||
| person | first | second | third | all |
| indicative | eg | tú | hann/hon/tað | vit, tit, teir/tær/tey, tygum |
| present | kasti | kastar | kastar | kasta |
| past | kastaði | kastaði | kastaði | kastaðu |
| imperative | – | tú | – | tit |
| present | — | kasta! | — | kastið! |
Finnish
Verb
kasta
- Indicative present connegative form of kastaa.
- Second-person singular imperative present form of kastaa.
- Second-person singular imperative present connegative form of kastaa.
Anagrams
Icelandic
Etymology
From Old Norse kasta (Faroese, Swedish kasta, Danish, Norwegian kaste and English cast).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkʰasta/
- Rhymes: -asta
Verb
kasta (weak verb, third-person singular past indicative kastaði, supine kastað)
- (transitive, intransitive, governs the dative) to throw, to fling, to hurl, to toss
- Kastaðu boltanum hingað!
- Toss the ball here!
- Að kasta sér í sjóinn.
- To hurl oneself into the ocean.
- Kastaðu boltanum hingað!
- (equestrian) to foal; to give birth, to bear offspring
Conjugation
| infinitive (nafnháttur) |
að kasta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
kastað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
kastandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég kasta | við köstum | present (nútíð) |
ég kasti | við köstum |
| þú kastar | þið kastið | þú kastir | þið kastið | ||
| hann, hún, það kastar | þeir, þær, þau kasta | hann, hún, það kasti | þeir, þær, þau kasti | ||
| past (þátíð) |
ég kastaði | við köstuðum | past (þátíð) |
ég kastaði | við köstuðum |
| þú kastaðir | þið köstuðuð | þú kastaðir | þið köstuðuð | ||
| hann, hún, það kastaði | þeir, þær, þau köstuðu | hann, hún, það kastaði | þeir, þær, þau köstuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
kasta (þú) | kastið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| kastaðu | kastiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að kastast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
kastast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
kastandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég kastast | við köstumst | present (nútíð) |
ég kastist | við köstumst |
| þú kastast | þið kastist | þú kastist | þið kastist | ||
| hann, hún, það kastast | þeir, þær, þau kastast | hann, hún, það kastist | þeir, þær, þau kastist | ||
| past (þátíð) |
ég kastaðist | við köstuðumst | past (þátíð) |
ég kastaðist | við köstuðumst |
| þú kastaðist | þið köstuðust | þú kastaðist | þið köstuðust | ||
| hann, hún, það kastaðist | þeir, þær, þau köstuðust | hann, hún, það kastaðist | þeir, þær, þau köstuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
kastast (þú) | kastist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| kastastu | kastisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
kastaður | köstuð | kastað | kastaðir | kastaðar | köstuð | |
| accusative (þolfall) |
kastaðan | kastaða | kastað | kastaða | kastaðar | köstuð | |
| dative (þágufall) |
köstuðum | kastaðri | köstuðu | köstuðum | köstuðum | köstuðum | |
| genitive (eignarfall) |
kastaðs | kastaðrar | kastaðs | kastaðra | kastaðra | kastaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
kastaði | kastaða | kastaða | köstuðu | köstuðu | köstuðu | |
| accusative (þolfall) |
kastaða | köstuðu | kastaða | köstuðu | köstuðu | köstuðu | |
| dative (þágufall) |
kastaða | köstuðu | kastaða | köstuðu | köstuðu | köstuðu | |
| genitive (eignarfall) |
kastaða | köstuðu | kastaða | köstuðu | köstuðu | köstuðu | |
Derived terms
- kasta af sér vatni (to make water, to take a leak, to micturate)
- kasta aftur (to reflect)
- kasta á glæ
- kasta eign sinni á einhvern (to claim something as one's own)
- kasta einhverju fram (to throw out a remark)
- kasta fram vísu (to ad lib a quatrain, to extemporize a quatrain)
- kasta kveðju á einhvern (to greet someone briefly)
- kasta mæðinni (to take a breather)
- kasta perlum fyrir svín
- kasta rýrð á eitthvað (to belittle something)
- kasta upp (to vomit, to throw up)
- kastaður
Related terms
See also
Synonyms
Noun
kasta
- indefinite genitive plural of köstur
Anagrams
Norwegian Nynorsk
Alternative forms
Etymology
Verb
kasta (present tense kastar, past tense kasta, past participle kasta, passive infinitive kastast, present participle kastande, imperative kasta/kast)
- throw
- Kor langt kan du kasta denne?
- How far can you throw this one?
- Kor langt kan du kasta denne?
References
- “kasta” in The Nynorsk Dictionary.
Old Swedish
Etymology
From Old Norse kasta, from Proto-Germanic *kastōną.
Verb
kasta
Conjugation
<div class="NavFrame" width: 100%;">
| present | past | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | kasta | — | |||
| participle | kastandi, -e | kastaþer | |||
| active voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
| iæk | kastar | kasti, -e | — | kastaþi, -e | kastaþi, -e |
| þū | kastar | kasti, -e | kasta | kastaþi, -e | kastaþi, -e |
| han | kastar | kasti, -e | — | kastaþi, -e | kastaþi, -e |
| vīr | kastum, -om | kastum, -om | kastum, -om | kastaþum, -om | kastaþum, -om |
| īr | kastin | kastin | kastin | kastaþin | kastaþin |
| þēr | kasta | kastin | — | kastaþu, -o | kastaþin |
| mediopassive voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
| iæk | kastas | kastis, -es | — | kastaþis, -es | kastaþis, -es |
| þū | kastas | kastis, -es | — | kastaþis, -es | kastaþis, -es |
| han | kastas | kastis, -es | — | kastaþis, -es | kastaþis, -es |
| vīr | kastums, -oms | kastums, -oms | — | kastaþums, -oms | kastaþums, -oms |
| īr | kastins | kastins | — | kastaþins | kastaþins |
| þēr | kastas | kastins | — | kastaþus, -os | kastaþins |
Descendants
- Swedish: kasta
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /ˈka.sta/
Noun
kasta f
Declension
Swedish
Etymology
From Old Swedish kasta, from Old Norse kasta, from Proto-Germanic *kastōną (“to throw, cast”), of unknown origin. Cognate with Faroese, Icelandic kasta, Danish, Norwegian kaste and English cast.
Pronunciation
Verb
kasta (present kastar, preterite kastade, supine kastat, imperative kasta)
- to throw; make an object fly through the air
- to throw away, discard, dispose of
- (card games) to discard, slough
Conjugation
Related terms
- avkasta
- bortkasta
- förkasta
- inkasta
- kast
- kasta av
- kasta bort
- kasta in handduken
- kasta sten i glashus
- kasta handsken
- kasta loss
- kasta upp
- kasta ut
- uppkasta
- utkasta
Vilamovian

Etymology
From Old High German kasto.
Noun
kasta m (diminutive kastła)
- chest (strong box)