Definify.com
Definition 2025
kafa
kafa
Hausa
Noun
kafā f (plural kafofi)
Verb
kafā̀ (grade 1)
Icelandic
Etymology
From Proto-Indo-European *gʷabʰ-. Cognate with Ancient Greek βάπτω (báptō).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkʰaːva/
- Rhymes: -aːva
Verb
kafa (weak verb, third-person singular past indicative kafaði, supine kafað)
- to dive, to go so deep underwater that one can't be seen
Conjugation
kafa — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að kafa | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
kafað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
kafandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég kafa | við köfum | present (nútíð) |
ég kafi | við köfum |
| þú kafar | þið kafið | þú kafir | þið kafið | ||
| hann, hún, það kafar | þeir, þær, þau kafa | hann, hún, það kafi | þeir, þær, þau kafi | ||
| past (þátíð) |
ég kafaði | við köfuðum | past (þátíð) |
ég kafaði | við köfuðum |
| þú kafaðir | þið köfuðuð | þú kafaðir | þið köfuðuð | ||
| hann, hún, það kafaði | þeir, þær, þau köfuðu | hann, hún, það kafaði | þeir, þær, þau köfuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
kafa (þú) | kafið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| kafaðu | kafiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
Derived terms
Derived terms
See also
- kafagras