Definify.com

Definition 2024


juma

juma

Polish

Noun

juma f

  1. (colloquial, historical) a type of criminal activity popular in the 1990s in the western regions of Poland, involving theft of high value goods in Germany and then trafficking them across the Polish border
    • 1999, Zbigniew Kurcz, Pogranicze z Niemcami a inne pogranicza Polski, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, page 136
      Dla części osób możliwość nabycia towarów z „jumy” jest jedyną szansą ich posiadania.
    • 2000, Andrzej Margasiński, Beata Zajęcka, Psychopatologia i psychoprofilaktyka: przejawy narkomanii, alkoholizmu, przemocy, zaburzeń psychicznych w rodzinie i szkole oraz możliwości im przeciwdziałania: materiały z ogólnopolskiej konferencji naukowej zorganizowanej przez Instytut Pedagogiki Społecznej Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Częstochowie, 19-21.10. 1999 r, Impuls, page 176
      Bywa, że niektórzy z respondentów (9%) zostali do uprawiania jumy przymuszeni, a to przez starszych kolegów, dla których obecność nieletnich jest gwarancją bezkarności, a to przez własnych rodziców, którzy wraz z dziećmi jeżdżą na jumę.
    • 2015, Krzysztof Sado Sadowski, Brudne historie, J@M, Lębork, page 108
      Dla nas nie była to pierwszyzna, jeździliśmy na jumę od pewnego czasu i już raz zaliczyliśmy wpadkę, lecz wówczas pierwszy raz zabraliśmy ze sobą D. P.
  2. (colloquial, by extension) theft

Declension

Derived terms

  • jumać

Swahili

Etymology

From Arabic جُمْعَة (jumʿa).

Noun

juma (ma class, plural majuma)

  1. week

Synonyms


Uzbek

Etymology

From Arabic جُمْعَة (jumʿa).

Noun

juma

  1. Friday