Definify.com
Definition 2025
jetan
jetan
Old High German
Verb
jetan
- to weed
Conjugation
Conjugation of jetan (strong class 5)
infinitive | jetan | |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st person singular | jitu | jat |
2nd person singular | jitis | jāti |
3rd person singular | jitit | jat |
1st person plural | jetem, jetemes | jātum, jātumes |
2nd person plural | jetet | jātut |
3rd person plural | jetant | jātun |
subjunctive | present | past |
1st person singular | jete | jāti |
2nd person singular | jetes | jātis |
3rd person singular | jete | jāti |
1st person plural | jetem, jetemes | jātim, jātimes |
2nd person plural | jetet | jātit |
3rd person plural | jeten | jātin |
imperative | present | |
singular | jit | |
plural | jetet | |
participle | present | past |
jetanti | gijetan |