Definify.com
Definition 2025
inwilligen
inwilligen
Dutch
Verb
inwilligen
Inflection
| Inflection of inwilligen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | inwilligen | |||
| past singular | willigde in | |||
| past participle | ingewilligd | |||
| infinitive | inwilligen | |||
| gerund | inwilligen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | willig in | willigde in | inwillig | inwilligde |
| 2nd person sing. (jij) | willigt in | willigde in | inwilligt | inwilligde |
| 2nd person sing. (u) | willigt in | willigde in | inwilligt | inwilligde |
| 2nd person sing. (gij) | willigt in | willigde in | inwilligt | inwilligde |
| 3rd person singular | willigt in | willigde in | inwilligt | inwilligde |
| plural | willigen in | willigden in | inwilligen | inwilligden |
| subjunctive sing.1 | willige in | willigde in | inwillige | inwilligde |
| subjunctive plur.1 | willigen in | willigden in | inwilligen | inwilligden |
| imperative sing. | willig in | |||
| imperative plur.1 | willigt in | |||
| participles | inwilligend | ingewilligd | ||
| 1) Archaic. | ||||