Definify.com
Definition 2025
invitus
invitus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /inˈwiː.tus/, [ɪnˈwiː.tʊs]
Adjective
invītus m (feminine invīta, neuter invītum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | invītus | invīta | invītum | invītī | invītae | invīta | |
| genitive | invītī | invītae | invītī | invītōrum | invītārum | invītōrum | |
| dative | invītō | invītō | invītīs | ||||
| accusative | invītum | invītam | invītum | invītōs | invītās | invīta | |
| ablative | invītō | invītā | invītō | invītīs | |||
| vocative | invīte | invīta | invītum | invītī | invītae | invīta | |
References
- invitus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- invitus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “invitus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.