Definify.com
Definition 2024
interveniëren
interveniëren
See also: intervenieren
Dutch
Verb
interveniëren
- to intervene
Inflection
| Inflection of interveniëren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | interveniëren | |||
| past singular | intervenieerde | |||
| past participle | geïntervenieerd | |||
| infinitive | interveniëren | |||
| gerund | interveniëren n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | intervenieer | intervenieerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | intervenieert | intervenieerde | ||
| 2nd person sing. (u) | intervenieert | intervenieerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | intervenieert | intervenieerde | ||
| 3rd person singular | intervenieert | intervenieerde | ||
| plural | interveniëren | intervenieerden | ||
| subjunctive sing.1 | interveniëre | intervenieerde | ||
| subjunctive plur.1 | interveniëren | intervenieerden | ||
| imperative sing. | intervenieer | |||
| imperative plur.1 | intervenieert | |||
| participles | interveniërend | geïntervenieerd | ||
| 1) Archaic. | ||||