Definify.com
Definition 2024
inlijven
inlijven
Dutch
Verb
inlijven
- to incorporate
Inflection
Inflection of inlijven (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | inlijven | |||
past singular | lijfde in | |||
past participle | ingelijfd | |||
infinitive | inlijven | |||
gerund | inlijven n | |||
verbal noun | — | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | lijf in | lijfde in | inlijf | inlijfde |
2nd person sing. (jij) | lijft in | lijfde in | inlijft | inlijfde |
2nd person sing. (u) | lijft in | lijfde in | inlijft | inlijfde |
2nd person sing. (gij) | lijft in | lijfde in | inlijft | inlijfde |
3rd person singular | lijft in | lijfde in | inlijft | inlijfde |
plural | lijven in | lijfden in | inlijven | inlijfden |
subjunctive sing.1 | lijve in | lijfde in | inlijve | inlijfde |
subjunctive plur.1 | lijven in | lijfden in | inlijven | inlijfden |
imperative sing. | lijf in | |||
imperative plur.1 | lijft in | |||
participles | inlijvend | ingelijfd | ||
1) Archaic. |