Definify.com
Definition 2025
inhortatus
inhortatus
Latin
Participle
inhortātus m (feminine inhortāta, neuter inhortātum); first/second declension
-  This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | inhortātus | inhortāta | inhortātum | inhortātī | inhortātae | inhortāta | |
| genitive | inhortātī | inhortātae | inhortātī | inhortātōrum | inhortātārum | inhortātōrum | |
| dative | inhortātō | inhortātō | inhortātīs | ||||
| accusative | inhortātum | inhortātam | inhortātum | inhortātōs | inhortātās | inhortāta | |
| ablative | inhortātō | inhortātā | inhortātō | inhortātīs | |||
| vocative | inhortāte | inhortāta | inhortātum | inhortātī | inhortātae | inhortāta | |