Definify.com
Definition 2025
inducendus
inducendus
Latin
Participle
indūcendus m (feminine indūcenda, neuter indūcendum); first/second declension
- which is to be conducted
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
nominative | indūcendus | indūcenda | indūcendum | indūcendī | indūcendae | indūcenda | |
genitive | indūcendī | indūcendae | indūcendī | indūcendōrum | indūcendārum | indūcendōrum | |
dative | indūcendō | indūcendō | indūcendīs | ||||
accusative | indūcendum | indūcendam | indūcendum | indūcendōs | indūcendās | indūcenda | |
ablative | indūcendō | indūcendā | indūcendō | indūcendīs | |||
vocative | indūcende | indūcenda | indūcendum | indūcendī | indūcendae | indūcenda |