Definify.com
Definition 2025
indormitus
indormitus
Latin
Participle
indormītus m (feminine indormīta, neuter indormītum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | indormītus | indormīta | indormītum | indormītī | indormītae | indormīta | |
| genitive | indormītī | indormītae | indormītī | indormītōrum | indormītārum | indormītōrum | |
| dative | indormītō | indormītō | indormītīs | ||||
| accusative | indormītum | indormītam | indormītum | indormītōs | indormītās | indormīta | |
| ablative | indormītō | indormītā | indormītō | indormītīs | |||
| vocative | indormīte | indormīta | indormītum | indormītī | indormītae | indormīta | |
References
- INDORMITUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)