Definify.com
Webster 1913 Edition
Is
Is
,Verb.
I.
[AS.
is
; akin to G. & Goth. ist
, L. est
, Gr. [GREEK], Skr. asti
. √9. Cf. Am
, Entity
, Essence
, Absent
.] The third person singular of the substantive verb be, in the indicative mood, present tense;
as, he
. See is
; he is
a manBe
. ☞ In some varieties of the Northern dialect of Old English, is was used for all persons of the singular.
For thy
is
I come, and eke Alain. Chaucer.
Aye
is
thou merry. Chaucer.
☞ The idiom of using the present for future events sure to happen is a relic of Old English in which the present and future had the same form; as, this year Christmas is on Friday.
Webster 1828 Edition
Is
IS
,Verb.
I.
iz.
are.
Definition 2024
iş
iş
See also: Appendix:Variations of "is"
Crimean Tatar
Noun
iş
Declension
Declension of iş
nominative | iş |
---|---|
genitive | işniñ |
dative | işke |
accusative | işni |
locative | işte |
ablative | işten |
References
- Mirjejev, V. A.; Usejinov, S. M. (2002) Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk [Ukrainian – Crimean Tatar Dictionary], Simferopol: Dolya, ISBN 966-7980-89-8
Turkish
Etymology
From Old Turkic 𐰃𐰾 (iş), from Proto-Turkic *īĺč (“work, deed”).
Pronunciation
- IPA(key): /iʃ/
Noun
iş (definite accusative işi, plural işler)
Declension
declension of iş
possessive forms of iş
benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
---|---|---|
nominative (yalın) | işim | işlerim |
definite accusative (belirtme) | işimi | işlerimi |
dative (yönelme) | işime | işlerime |
locative (bulunma) | işimde | işlerimde |
ablative (çıkma) | işimden | işlerimden |
genitive (tamlayan) | işimin | işlerimin |
senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | işin | işlerin |
definite accusative (belirtme) | işini | işlerini |
dative (yönelme) | işine | işlerine |
locative (bulunma) | işinde | işlerinde |
ablative (çıkma) | işinden | işlerinden |
genitive (tamlayan) | işinin | işlerinin |
onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | işi | işleri |
definite accusative (belirtme) | işini | işlerini |
dative (yönelme) | işine | işlerine |
locative (bulunma) | işinde | işlerinde |
ablative (çıkma) | işinden | işlerinden |
genitive (tamlayan) | işinin | işlerinin |
bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | işimiz | işlerimiz |
definite accusative (belirtme) | işimizi | işlerimizi |
dative (yönelme) | işimize | işlerimize |
locative (bulunma) | işimizde | işlerimizde |
ablative (çıkma) | işimizden | işlerimizden |
genitive (tamlayan) | işimizin | işlerimizin |
sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | işiniz | işleriniz |
definite accusative (belirtme) | işinizi | işlerinizi |
dative (yönelme) | işinize | işlerinize |
locative (bulunma) | işinizde | işlerinizde |
ablative (çıkma) | işinizden | işlerinizden |
genitive (tamlayan) | işinizin | işlerinizin |
onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | işleri | işleri |
definite accusative (belirtme) | işlerini | işlerini |
dative (yönelme) | işlerine | işlerine |
locative (bulunma) | işlerinde | işlerinde |
ablative (çıkma) | işlerinden | işlerinden |
genitive (tamlayan) | işlerinin | işlerinin |
Derived terms
Turkmen
Etymology
From Old Turkic 𐰃𐰾 (iş), from Proto-Turkic *īĺč (“work, deed”).
Pronunciation
- IPA(key): /iːʃ/