Definify.com
Definition 2025
grondig
grondig
Dutch
Adjective
grondig (comparative grondiger, superlative grondigst)
Inflection
| Inflection of grondig | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | grondig | |||
| inflected | grondige | |||
| comparative | grondiger | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | grondig | grondiger | het grondigst het grondigste |
|
| indefinite | m./f. sing. | grondige | grondigere | grondigste |
| n. sing. | grondig | grondiger | grondigste | |
| plural | grondige | grondigere | grondigste | |
| definite | grondige | grondigere | grondigste | |
| partitive | grondigs | grondigers | — | |