Definify.com
Definition 2024
genethliacus
genethliacus
Latin
Adjective
genethliacus m (feminine genethliaca, neuter genethliacum); first/second declension
- nativity (attributive); genethliacal
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
nominative | genethliacus | genethliaca | genethliacum | genethliacī | genethliacae | genethliaca | |
genitive | genethliacī | genethliacae | genethliacī | genethliacōrum | genethliacārum | genethliacōrum | |
dative | genethliacō | genethliacō | genethliacīs | ||||
accusative | genethliacum | genethliacam | genethliacum | genethliacōs | genethliacās | genethliaca | |
ablative | genethliacō | genethliacā | genethliacō | genethliacīs | |||
vocative | genethliace | genethliaca | genethliacum | genethliacī | genethliacae | genethliaca |
References
- genethliacus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “genethliacus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.