Definify.com
Definition 2025
genaken
genaken
Dutch
Verb
genaken
- (intransitive) to approach, to draw near
-
1814/1818?, "Hoe zoet is 't in de lente te leven", Het Haagsche Bosch, 4.
- Komt de Winter genaken, het strekt ons tot nutte,
- 1937, Christiaan Hooykaas, Over Maleische literatuur, 8.
- Wanneer een krokodil gevangen is door een weerhaak die in lokaas verborgen is, dan moet hij buitengewone koelbloedigheid bezitten om het woest spartelende monster te genaken, de kaken dicht te binden en de ledematen te boeien.
-
1814/1818?, "Hoe zoet is 't in de lente te leven", Het Haagsche Bosch, 4.
Inflection
| Inflection of genaken (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | genaken | |||
| past singular | genaakte | |||
| past participle | genaakt | |||
| infinitive | genaken | |||
| gerund | genaken n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | genaak | genaakte | ||
| 2nd person sing. (jij) | genaakt | genaakte | ||
| 2nd person sing. (u) | genaakt | genaakte | ||
| 2nd person sing. (gij) | genaakt | genaakte | ||
| 3rd person singular | genaakt | genaakte | ||
| plural | genaken | genaakten | ||
| subjunctive sing.1 | genake | genaakte | ||
| subjunctive plur.1 | genaken | genaakten | ||
| imperative sing. | genaak | |||
| imperative plur.1 | genaakt | |||
| participles | genakend | genaakt | ||
| 1) Archaic. | ||||