Definify.com
Definition 2025
geanian
geanian
Old English
Verb
ġeānian
- to unite
Conjugation
Conjugation of ġeānian (weak class 2)
| infinitive | ġeānian | tō ġeānianne |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | ġeānie ġeāniġe |
ġeānode |
| 2nd-person singular | ġeānast | ġeānodest |
| 3rd-person singular | ġeānaþ | ġeānode |
| plural | ġeāniaþ ġeāniġaþ |
ġeānodon |
| subjunctive | present | past |
| singular | ġeānie ġeāniġe |
ġeānode |
| plural | ġeānien ġeāniġen |
ġeānoden |
| imperative | ||
| singular | ġeāna | |
| plural | ġeāniaþ ġeāniġaþ |
|
| participle | present | past |
| ġeāniende ġeāniġende |
(ġe)ġeānod | |