Definify.com
Definition 2024
gapić_się
gapić się
Polish
Verb
gapić się impf
Conjugation
Conjugation of gapić impf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, f, n | |
infinitive | gapić | |||||
present tense | 1st | gapię | gapimy | |||
2nd | gapisz | gapicie | ||||
3rd | gapi | gapią | ||||
past tense | 1st | gapiłem | gapiłam | gapiliśmy | gapiłyśmy | |
2nd | gapiłeś | gapiłaś | gapiliście | gapiłyście | ||
3rd | gapił | gapiła | gapiło | gapili | gapiły | |
future tense | 1st | będę gapił1 | będę gapiła1 | będziemy gapili1 | będziemy gapiły1 | |
2nd | będziesz gapił1 | będziesz gapiła1 | będziecie gapili1 | będziecie gapiły1 | ||
3rd | będzie gapił1 | będzie gapiła1 | będzie gapiło1 | będą gapili1 | będą gapiły1 | |
conditional | 1st | gapiłbym | gapiłabym | gapilibyśmy | gapiłybyśmy | |
2nd | gapiłbyś | gapiłabyś | gapilibyście | gapiłybyście | ||
3rd | gapiłby | gapiłaby | gapiłoby | gapiliby | gapiłyby | |
imperative | 1st | — | gapmy | |||
2nd | gap | gapcie | ||||
3rd | niech gapi | niech gapią | ||||
active adjectival participle | gapiący | gapiąca | gapiące | gapiący | gapiące | |
contemporary adverbial participle | gapiąc | |||||
impersonal past | gapiono | |||||
verbal noun | gapienie | |||||
1or: będę gapić, będziesz gapić etc. |