Definify.com
Definition 2025
gapen
gapen
Dutch
Verb
gapen
Inflection
| Inflection of gapen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | gapen | |||
| past singular | gaapte | |||
| past participle | gegaapt | |||
| infinitive | gapen | |||
| gerund | gapen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | gaap | gaapte | ||
| 2nd person sing. (jij) | gaapt | gaapte | ||
| 2nd person sing. (u) | gaapt | gaapte | ||
| 2nd person sing. (gij) | gaapt | gaapte | ||
| 3rd person singular | gaapt | gaapte | ||
| plural | gapen | gaapten | ||
| subjunctive sing.1 | gape | gaapte | ||
| subjunctive plur.1 | gapen | gaapten | ||
| imperative sing. | gaap | |||
| imperative plur.1 | gaapt | |||
| participles | gapend | gegaapt | ||
| 1) Archaic. | ||||