Definify.com

Definition 2025

fyrtelja

fyrtelja

Old Norse

Verb

fyrtelja ‎(singular past indicative fyrtalði, plural past indicative fyrtǫlðu, past participle fyrtalaðr)

to recount, retell, recite

Conjugation

Conjugation of fyrtelja — active (weak class 1)

indicative	present	past
infinitive	fyrtelja
present participle	fyrteljandi
past participle	fyrtalðr
1st-person singular	fyrtel	fyrtalða
2nd-person singular	fyrtelr	fyrtalðir
3rd-person singular	fyrtelr	fyrtalði
1st-person plural	fyrteljum	fyrtǫlðum
2nd-person plural	fyrtelið	fyrtǫlðuð
3rd-person plural	fyrtelja	fyrtǫlðu
subjunctive	present	past
1st-person singular	fyrtelja	fyrtelða
2nd-person singular	fyrtelir	fyrtelðir
3rd-person singular	fyrteli	fyrtelði
1st-person plural	fyrtelim	fyrtelðim
2nd-person plural	fyrtelið	fyrtelðið
3rd-person plural	fyrteli	fyrtelði
imperative	present
2nd-person singular	fyrtel
1st-person plural	fyrteljum
2nd-person plural	fyrtelið

Conjugation of fyrtelja — mediopassive (weak class 1)

indicative	present	past
infinitive	fyrteljask
present participle	fyrteljandisk
past participle	fyrtelzk
1st-person singular	fyrteljumk	fyrtǫlðumk
2nd-person singular	fyrtelsk	fyrtalðisk
3rd-person singular	fyrtelsk	fyrtalðisk
1st-person plural	fyrteljumsk	fyrtǫlðumsk
2nd-person plural	fyrtelizk	fyrtǫlðuzk
3rd-person plural	fyrteljask	fyrtǫlðusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	fyrteljumk	fyrtelðumk
2nd-person singular	fyrtelisk	fyrtelðisk
3rd-person singular	fyrtelisk	fyrtelðisk
1st-person plural	fyrtelimsk	fyrtelðimsk
2nd-person plural	fyrtelizk	fyrtelðizk
3rd-person plural	fyrtelisk	fyrtelðisk
imperative	present
2nd-person singular	fyrtelask
1st-person plural	fyrteljumsk
2nd-person plural	fyrtelizk

Descendants

Norwegian: fortelja
Swedish: förtälja