Definify.com

Definition 2024


fugitivus

fugitivus

Latin

Noun

fugitīvus m (genitive fugitīvī); second declension

  1. fugitive, deserter, runaway slave

Inflection

Second declension.

Case Singular Plural
nominative fugitīvus fugitīvī
genitive fugitīvī fugitīvōrum
dative fugitīvō fugitīvīs
accusative fugitīvum fugitīvōs
ablative fugitīvō fugitīvīs
vocative fugitīve fugitīvī

Adjective

fugitīvus m (feminine fugitīva, neuter fugitīvum); first/second declension

  1. fugitive

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
nominative fugitīvus fugitīva fugitīvum fugitīvī fugitīvae fugitīva
genitive fugitīvī fugitīvae fugitīvī fugitīvōrum fugitīvārum fugitīvōrum
dative fugitīvō fugitīvō fugitīvīs
accusative fugitīvum fugitīvam fugitīvum fugitīvōs fugitīvās fugitīva
ablative fugitīvō fugitīvā fugitīvō fugitīvīs
vocative fugitīve fugitīva fugitīvum fugitīvī fugitīvae fugitīva

References