Definify.com
Definition 2025
fiai
fiai
Hungarian
Etymology
fiú + -ai (“possessive suffix”)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈfiʲɒʲi]
- Hyphenation: fi‧ai
Noun
fiai
- third-person singular (multiple possessions) possessive of fiú
Declension
| Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | fiai | — |
| accusative | fiait | — |
| dative | fiainak | — |
| instrumental | fiaival | — |
| causal-final | fiaiért | — |
| translative | fiaivá | — |
| terminative | fiaiig | — |
| essive-formal | fiaiként | — |
| essive-modal | fiaiul | — |
| inessive | fiaiban | — |
| superessive | fiain | — |
| adessive | fiainál | — |
| illative | fiaiba | — |
| sublative | fiaira | — |
| allative | fiaihoz | — |
| elative | fiaiból | — |
| delative | fiairól | — |
| ablative | fiaitól | — |