Definify.com
Definition 2025
expugnatus
expugnatus
Latin
Participle
expugnātus m (feminine expugnāta, neuter expugnātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | expugnātus | expugnāta | expugnātum | expugnātī | expugnātae | expugnāta | |
| genitive | expugnātī | expugnātae | expugnātī | expugnātōrum | expugnātārum | expugnātōrum | |
| dative | expugnātō | expugnātō | expugnātīs | ||||
| accusative | expugnātum | expugnātam | expugnātum | expugnātōs | expugnātās | expugnāta | |
| ablative | expugnātō | expugnātā | expugnātō | expugnātīs | |||
| vocative | expugnāte | expugnāta | expugnātum | expugnātī | expugnātae | expugnāta | |