Definify.com
Definition 2025
excerebrandus
excerebrandus
Latin
Participle
excerebrandus m (feminine excerebranda, neuter excerebrandum); first/second declension
- which is to be brained
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | excerēbrandus | excerēbranda | excerēbrandum | excerēbrandī | excerēbrandae | excerēbranda | |
| genitive | excerēbrandī | excerēbrandae | excerēbrandī | excerēbrandōrum | excerēbrandārum | excerēbrandōrum | |
| dative | excerēbrandō | excerēbrandō | excerēbrandīs | ||||
| accusative | excerēbrandum | excerēbrandam | excerēbrandum | excerēbrandōs | excerēbrandās | excerēbranda | |
| ablative | excerēbrandō | excerēbrandā | excerēbrandō | excerēbrandīs | |||
| vocative | excerēbrande | excerēbranda | excerēbrandum | excerēbrandī | excerēbrandae | excerēbranda | |