Definify.com

Definition 2024


egerens

egerens

Latin

Participle

ēgerēns m, f, n (genitive ēgerentis); third declension

  1. discharging

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
nominative ēgerēns ēgerentēs ēgerentia
genitive ēgerentis ēgerentium
dative ēgerentī ēgerentibus
accusative ēgerentem ēgerēns ēgerentēs ēgerentia
ablative ēgerente, ēgerentī1 ēgerentibus
vocative ēgerēns ēgerentēs ēgerentia

1When used purely as an adjective.