Definify.com
Definition 2025
duplicans
duplicans
Latin
Participle
duplicāns m, f, n (genitive duplicantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | duplicāns | duplicantēs | duplicantia | ||
| genitive | duplicantis | duplicantium | |||
| dative | duplicantī | duplicantibus | |||
| accusative | duplicantem | duplicāns | duplicantēs | duplicantia | |
| ablative | duplicante, duplicantī1 | duplicantibus | |||
| vocative | duplicāns | duplicantēs | duplicantia | ||
1When used purely as an adjective.