Definify.com
Definition 2025
druipen
druipen
Dutch
Verb
druipen
- (intransitive) to drip
Inflection
| Inflection of druipen (strong class 2) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | druipen | |||
| past singular | droop | |||
| past participle | gedropen | |||
| infinitive | druipen | |||
| gerund | druipen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | druip | droop | ||
| 2nd person sing. (jij) | druipt | droop | ||
| 2nd person sing. (u) | druipt | droop | ||
| 2nd person sing. (gij) | druipt | droopt | ||
| 3rd person singular | druipt | droop | ||
| plural | druipen | dropen | ||
| subjunctive sing.1 | druipe | drope | ||
| subjunctive plur.1 | druipen | dropen | ||
| imperative sing. | druip | |||
| imperative plur.1 | druipt | |||
| participles | druipend | gedropen | ||
| 1) Archaic. | ||||