Home Search Index

Definify.com

  •  

Definition 2025


doorhebben

doorhebben

Dutch

Verb

doorhebben

  1. (transitive) to have figured out, to see through

Inflection

Inflection of doorhebben (weak, irregular, separable)
infinitive doorhebben
past singular had door
past participle doorgehad
infinitive doorhebben
gerund doorhebben n
verbal noun —
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular heb door had door doorheb doorhad
2nd person sing. (jij) hebt door had door doorhebt doorhad
2nd person sing. (u) hebt door, heeft door had door doorhebt, doorheeft doorhad
2nd person sing. (gij) hebt door hadt door doorhebt doorhadt
3rd person singular heeft door had door doorheeft doorhad
plural hebben door hadden door doorhebben doorhadden
subjunctive sing.1 hebbe door hadde door doorhebbe doorhadde
subjunctive plur.1 hebben door hadden door doorhebben doorhadden
imperative sing. heb door
imperative plur.1 hebt door
participles doorhebbend doorgehad
1) Archaic.

Related terms

  • doorkrijgen

Anagrams

  • hebben door

Etymology

From door +‎ hebben.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈdoːrɦɛbə(n)/

Similar Results

© 2025 Definify.com · All rights reserved.

Privacy · About · Terms