Definify.com
Definition 2025
doorbrengen
doorbrengen
Dutch
Verb
doorbrengen
- (transitive) to spend (time)
Inflection
| Inflection of doorbrengen (weak with past in -cht, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | doorbrengen | |||
| past singular | bracht door | |||
| past participle | doorgebracht | |||
| infinitive | doorbrengen | |||
| gerund | doorbrengen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | breng door | bracht door | doorbreng | doorbracht |
| 2nd person sing. (jij) | brengt door | bracht door | doorbrengt | doorbracht |
| 2nd person sing. (u) | brengt door | bracht door | doorbrengt | doorbracht |
| 2nd person sing. (gij) | brengt door | bracht door | doorbrengt | doorbracht |
| 3rd person singular | brengt door | bracht door | doorbrengt | doorbracht |
| plural | brengen door | brachten door | doorbrengen | doorbrachten |
| subjunctive sing.1 | brenge door | brachte door | doorbrenge | doorbrachte |
| subjunctive plur.1 | brengen door | brachten door | doorbrengen | doorbrachten |
| imperative sing. | breng door | |||
| imperative plur.1 | brengt door | |||
| participles | doorbrengend | doorgebracht | ||
| 1) Archaic. | ||||