Definify.com
Definition 2024
dodzwonić_się
dodzwonić się
Polish
Verb
- reflexive of dodzwonić to get through to
- Niełatwo się do ciebie dodzwonić.
- It's not easy to get through to you.
- Niełatwo się do ciebie dodzwonić.
Conjugation
Conjugation of dodzwonić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, n, f | |
infinitive | dodzwonić | |||||
future tense | 1st | dodzwonię | dodzwonimy | |||
2nd | dodzwonisz | dodzwonicie | ||||
3rd | dodzwoni | dodzwonią | ||||
past tense | 1st | dodzwoniłem | dodzwoniłam | dodzwoniliśmy | dodzwoniłyśmy | |
2nd | dodzwoniłeś | dodzwoniłaś | dodzwoniliście | dodzwoniłyście | ||
3rd | dodzwonił | dodzwoniła | dodzwoniło | dodzwonili | dodzwoniły | |
conditional | 1st | dodzwoniłbym | dodzwoniłabym | dodzwonilibyśmy | dodzwoniłybyśmy | |
2nd | dodzwoniłbyś | dodzwoniłabyś | dodzwonilibyście | dodzwoniłybyście | ||
3rd | dodzwoniłby | dodzwoniłaby | dodzwoniłoby | dodzwoniliby | dodzwoniłyby | |
imperative | 1st | niech dodzwonię | dodzwońmy | |||
2nd | dodzwoń | dodzwońcie | ||||
3rd | niech dodzwoni | niech dodzwonią | ||||
anterior adverbial participle | dodzwoniwszy | |||||
impersonal past | dodzwoniono | |||||
verbal noun | dodzwonienie |