Definify.com
Definition 2025
ditandus
ditandus
Latin
Participle
dītandus m (feminine dītanda, neuter dītandum); first/second declension
- which is to be enriched
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | dītandus | dītanda | dītandum | dītandī | dītandae | dītanda | |
| genitive | dītandī | dītandae | dītandī | dītandōrum | dītandārum | dītandōrum | |
| dative | dītandō | dītandō | dītandīs | ||||
| accusative | dītandum | dītandam | dītandum | dītandōs | dītandās | dītanda | |
| ablative | dītandō | dītandā | dītandō | dītandīs | |||
| vocative | dītande | dītanda | dītandum | dītandī | dītandae | dītanda | |