Definify.com
Definition 2025
dissimulandus
dissimulandus
Latin
Participle
dissimulandus m (feminine dissimulanda, neuter dissimulandum); first/second declension
- which is to be dissimulated or feigned
- which is to be concealed or hidden
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | dissimulandus | dissimulanda | dissimulandum | dissimulandī | dissimulandae | dissimulanda | |
| genitive | dissimulandī | dissimulandae | dissimulandī | dissimulandōrum | dissimulandārum | dissimulandōrum | |
| dative | dissimulandō | dissimulandō | dissimulandīs | ||||
| accusative | dissimulandum | dissimulandam | dissimulandum | dissimulandōs | dissimulandās | dissimulanda | |
| ablative | dissimulandō | dissimulandā | dissimulandō | dissimulandīs | |||
| vocative | dissimulande | dissimulanda | dissimulandum | dissimulandī | dissimulandae | dissimulanda | |