Definify.com
Definition 2025
disjiciens
disjiciens
Latin
Participle
disjiciēns m, f, n (genitive disjicientis); third declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | disjiciēns | disjicientēs | disjicientia | ||
| genitive | disjicientis | disjicientium | |||
| dative | disjicientī | disjicientibus | |||
| accusative | disjicientem | disjiciēns | disjicientēs | disjicientia | |
| ablative | disjiciente, disjicientī1 | disjicientibus | |||
| vocative | disjiciēns | disjicientēs | disjicientia | ||
1When used purely as an adjective.