Definify.com
Definition 2025
dimitir
dimitir
Catalan
Verb
dimitir (first-person singular present dimiteixo, past participle dimitit)
- To resign
Conjugation
Conjugation of dimitir (third conjugation with -eix- infix)
| infinitive | dimitir | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present participle | dimitint | ||||||
| past participle | masculine | feminine | |||||
| singular | dimitit | dimitida | |||||
| plural | dimitits | dimitides | |||||
| person | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès |
|
| present | dimiteixo | dimiteixes | dimiteix | dimitim | dimitiu | dimiteixen | |
| imperfect | dimitia | dimities | dimitia | dimitíem | dimitíeu | dimitien | |
| future | dimitiré | dimitiràs | dimitirà | dimitirem | dimitireu | dimitiran | |
| preterite | dimití | dimitires | dimití | dimitírem | dimitíreu | dimitiren | |
| conditional | dimitiria | dimitiries | dimitiria | dimitiríem | dimitiríeu | dimitirien | |
| subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès |
|
| present | dimiteixi | dimiteixis | dimiteixi | dimitim | dimitiu | dimiteixin | |
| imperfect | dimitís | dimitissis | dimitís | dimitíssim | dimitíssiu | dimitissin | |
| imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
| — | dimiteix | dimiteixi | dimitim | dimitiu | dimiteixin | ||
Spanish
Verb
dimitir (first-person singular present dimito, first-person singular preterite dimití, past participle dimitido)
- to resign
Conjugation
1Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.