Definify.com
Definition 2025
devocatus
devocatus
Latin
Participle
dēvocātus m (feminine dēvocāta, neuter dēvocātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | dēvocātus | dēvocāta | dēvocātum | dēvocātī | dēvocātae | dēvocāta | |
| genitive | dēvocātī | dēvocātae | dēvocātī | dēvocātōrum | dēvocātārum | dēvocātōrum | |
| dative | dēvocātō | dēvocātō | dēvocātīs | ||||
| accusative | dēvocātum | dēvocātam | dēvocātum | dēvocātōs | dēvocātās | dēvocāta | |
| ablative | dēvocātō | dēvocātā | dēvocātō | dēvocātīs | |||
| vocative | dēvocāte | dēvocāta | dēvocātum | dēvocātī | dēvocātae | dēvocāta | |
References
- DEVOCATUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)