Definify.com
Definition 2025
deviandus
deviandus
Latin
Participle
dēviandus m (feminine dēvianda, neuter dēviandum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
nominative | dēviandus | dēvianda | dēviandum | dēviandī | dēviandae | dēvianda | |
genitive | dēviandī | dēviandae | dēviandī | dēviandōrum | dēviandārum | dēviandōrum | |
dative | dēviandō | dēviandō | dēviandīs | ||||
accusative | dēviandum | dēviandam | dēviandum | dēviandōs | dēviandās | dēvianda | |
ablative | dēviandō | dēviandā | dēviandō | dēviandīs | |||
vocative | dēviande | dēvianda | dēviandum | dēviandī | dēviandae | dēvianda |