Definify.com
Definition 2025
deviandus
deviandus
Latin
Participle
dēviandus m (feminine dēvianda, neuter dēviandum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | dēviandus | dēvianda | dēviandum | dēviandī | dēviandae | dēvianda | |
| genitive | dēviandī | dēviandae | dēviandī | dēviandōrum | dēviandārum | dēviandōrum | |
| dative | dēviandō | dēviandō | dēviandīs | ||||
| accusative | dēviandum | dēviandam | dēviandum | dēviandōs | dēviandās | dēvianda | |
| ablative | dēviandō | dēviandā | dēviandō | dēviandīs | |||
| vocative | dēviande | dēvianda | dēviandum | dēviandī | dēviandae | dēvianda | |