Definify.com
Definition 2025
deturbatus
deturbatus
Latin
Participle
dēturbatus m (feminine dēturbata, neuter dēturbatum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | dēturbatus | dēturbata | dēturbatum | dēturbatī | dēturbatae | dēturbata | |
| genitive | dēturbatī | dēturbatae | dēturbatī | dēturbatōrum | dēturbatārum | dēturbatōrum | |
| dative | dēturbatō | dēturbatō | dēturbatīs | ||||
| accusative | dēturbatum | dēturbatam | dēturbatum | dēturbatōs | dēturbatās | dēturbata | |
| ablative | dēturbatō | dēturbatā | dēturbatō | dēturbatīs | |||
| vocative | dēturbate | dēturbata | dēturbatum | dēturbatī | dēturbatae | dēturbata | |