Definify.com

Definition 2024

críochnaigh

críochnaigh

Irish

Verb

críochnaigh ‎(present analytic críochanaíonn, future analytic críochnóidh, verbal noun críochnú, past participle críochnaithe)

finish

Conjugation

Second Conjugation

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	críochnaím	críochnaíonn tú; críochnaír^†	críochnaíonn sé, sí	críochnaímid; críochnaíonn muid	críochnaíonn sibh	críochnaíonn siad; críochnaíd^†	a chríochnaíonn; a chríochnaíos / a gcríochnaíonn; a gcríochnaíos	críochnaítear
	past	chríochnaigh mé; chríochnaíos	chríochnaigh tú; chríochnaís	chríochnaigh sé, sí	chríochnaíomar; chríochnaigh muid	chríochnaigh sibh; chríochnaíobhair	chríochnaigh siad; chríochnaíodar	a chríochnaigh / ar chríochnaigh*	críochnaíodh
	past habitual	chríochnaínn	chríochnaíteá	chríochnaíodh sé, sí	chríochnaímis; chríochnaíodh muid	chríochnaíodh sibh	chríochnaídís; chríochnaíodh siad	a chríochnaíodh / ar chríochnaíodh*	chríochnaítí
	future	críochnóidh mé; críochnód; críochnóchaidh mé^†	críochnóidh tú; críochnóir^†; críochnóchaidh tú^†	críochnóidh sé, sí; críochnóchaidh sé, sí^†	críochnóimid; críochnóidh muid; críochnóchaimid^†; críochnóchaidh muid^†	críochnóidh sibh; críochnóchaidh sibh^†	críochnóidh siad; críochnóid^†; críochnóchaidh siad^†	a chríochnóidh; a chríochnós; a chríochnóchaidh^†; a chríochnóchas^† / a gcríochnóidh; a gcríochnós; a gcríochnóchaidh^†; a gcríochnóchas^†	críochnófar; críochnóchar^†
conditional		chríochnóinn; chríochnóchainn^†	chríochnófá; chríochnóchthá^†	chríochnódh sé, sí; chríochnóchadh sé, sí^†	chríochnóimis; chríochnódh muid; chríochnóchaimis^†; chríochnóchadh muid^†	chríochnódh sibh; chríochnóchadh sibh^†	chríochnóidís; chríochnódh siad; chríochnóchadh siad^†	a chríochnódh; a chríochnóchadh^† / ar chríochnódh; ar chríochnóchadh^†	chríochnófaí; chríochnóchthaí^†
subjunctive	present	go gcríochnaí mé; go gcríochnaíod^†	go gcríochnaí tú; go gcríochnaír^†	go gcríochnaí sé, sí	go gcríochnaímid; go gcríochnaí muid	go gcríochnaí sibh	go gcríochnaí siad; go gcríochnaíd^†	—	go gcríochnaítear
subjunctive	past	dá gcríochnaínn	dá gcríochnaíteá	dá gcríochnaíodh sé, sí	dá gcríochnaímis; dá gcríochnaíodh muid	dá gcríochnaíodh sibh	dá gcríochnaídís; dá gcríochnaíodh siad	—	dá gcríochnaítí
imperative		críochnaím	críochnaigh	críochnaíodh sé, sí	críochnaímis	críochnaígí; críochnaídh^†	críochnaídís	—	críochnaítear
verbal noun		críochnú
past participle		críochnaithe

*Indirect relative
† Dialect form

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
críochnaigh	chríochnaigh	gcríochnaigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.