Definify.com
Definition 2025
conscissus
conscissus
Latin
Participle
cōnscissus m (feminine cōnscissa, neuter cōnscissum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | cōnscissus | cōnscissa | cōnscissum | cōnscissī | cōnscissae | cōnscissa | |
| genitive | cōnscissī | cōnscissae | cōnscissī | cōnscissōrum | cōnscissārum | cōnscissōrum | |
| dative | cōnscissō | cōnscissō | cōnscissīs | ||||
| accusative | cōnscissum | cōnscissam | cōnscissum | cōnscissōs | cōnscissās | cōnscissa | |
| ablative | cōnscissō | cōnscissā | cōnscissō | cōnscissīs | |||
| vocative | cōnscisse | cōnscissa | cōnscissum | cōnscissī | cōnscissae | cōnscissa | |
References
- conscissus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- conscissus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “conscissus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.