Definify.com

Definition 2024

comhaontaigh

comhaontaigh

Irish

Verb

comhaontaigh ‎(present analytic comhaontaíonn, future analytic comhaontóidh, verbal noun comhaontú, past participle comhaontaithe)

unite, unify
agree, assent (le ‎(“to”))
(literary) cohabit

Conjugation

Second Conjugation

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	comhaontaím	comhaontaíonn tú; comhaontaír^†	comhaontaíonn sé, sí	comhaontaímid; comhaontaíonn muid	comhaontaíonn sibh	comhaontaíonn siad; comhaontaíd^†	a chomhaontaíonn; a chomhaontaíos / a gcomhaontaíonn; a gcomhaontaíos	comhaontaítear
	past	chomhaontaigh mé; chomhaontaíos	chomhaontaigh tú; chomhaontaís	chomhaontaigh sé, sí	chomhaontaíomar; chomhaontaigh muid	chomhaontaigh sibh; chomhaontaíobhair	chomhaontaigh siad; chomhaontaíodar	a chomhaontaigh / ar chomhaontaigh*	comhaontaíodh
	past habitual	chomhaontaínn	chomhaontaíteá	chomhaontaíodh sé, sí	chomhaontaímis; chomhaontaíodh muid	chomhaontaíodh sibh	chomhaontaídís; chomhaontaíodh siad	a chomhaontaíodh / ar chomhaontaíodh*	chomhaontaítí
	future	comhaontóidh mé; comhaontód; comhaontóchaidh mé^†	comhaontóidh tú; comhaontóir^†; comhaontóchaidh tú^†	comhaontóidh sé, sí; comhaontóchaidh sé, sí^†	comhaontóimid; comhaontóidh muid; comhaontóchaimid^†; comhaontóchaidh muid^†	comhaontóidh sibh; comhaontóchaidh sibh^†	comhaontóidh siad; comhaontóid^†; comhaontóchaidh siad^†	a chomhaontóidh; a chomhaontós; a chomhaontóchaidh^†; a chomhaontóchas^† / a gcomhaontóidh; a gcomhaontós; a gcomhaontóchaidh^†; a gcomhaontóchas^†	comhaontófar; comhaontóchar^†
conditional		chomhaontóinn; chomhaontóchainn^†	chomhaontófá; chomhaontóchthá^†	chomhaontódh sé, sí; chomhaontóchadh sé, sí^†	chomhaontóimis; chomhaontódh muid; chomhaontóchaimis^†; chomhaontóchadh muid^†	chomhaontódh sibh; chomhaontóchadh sibh^†	chomhaontóidís; chomhaontódh siad; chomhaontóchadh siad^†	a chomhaontódh; a chomhaontóchadh^† / ar chomhaontódh; ar chomhaontóchadh^†	chomhaontófaí; chomhaontóchthaí^†
subjunctive	present	go gcomhaontaí mé; go gcomhaontaíod^†	go gcomhaontaí tú; go gcomhaontaír^†	go gcomhaontaí sé, sí	go gcomhaontaímid; go gcomhaontaí muid	go gcomhaontaí sibh	go gcomhaontaí siad; go gcomhaontaíd^†	—	go gcomhaontaítear
subjunctive	past	dá gcomhaontaínn	dá gcomhaontaíteá	dá gcomhaontaíodh sé, sí	dá gcomhaontaímis; dá gcomhaontaíodh muid	dá gcomhaontaíodh sibh	dá gcomhaontaídís; dá gcomhaontaíodh siad	—	dá gcomhaontaítí
imperative		comhaontaím	comhaontaigh	comhaontaíodh sé, sí	comhaontaímis	comhaontaígí; comhaontaídh^†	comhaontaídís	—	comhaontaítear
verbal noun		comhaontú
past participle		comhaontaithe

*Indirect relative
† Dialect form

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
comhaontaigh	chomhaontaigh	gcomhaontaigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

"comhaontaigh" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.