Definify.com
Definition 2024
comhair
comhair
Irish
Verb
comhair (present analytic comhaireann, future analytic comhairfidh, verbal noun comhaireamh, past participle comhairthe)
Conjugation
First Conjugation (A)
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | comhairim | comhaireann tú; comhairir† |
comhaireann sé, sí | comhairimid | comhaireann sibh | comhaireann siad; comhairid† |
a chomhaireann; a chomhaireas / a gcomhaireann*; a gcomhaireas* |
comhairtear |
past | chomhair mé; chomhaireas | chomhair tú; chomhairis | chomhair sé, sí | chomhaireamar; chomhair muid | chomhair sibh; chomhaireabhair | chomhair siad; chomhaireadar | a chomhair / ar chomhair* |
comhaireadh | |
past habitual | chomhairinn | chomhairteá | chomhaireadh sé, sí | chomhairimis; chomhaireadh muid | chomhaireadh sibh | chomhairidís; chomhaireadh siad | a chomhaireadh / ar chomhaireadh* |
chomhairtí | |
future | comhairfidh mé; comhairfead |
comhairfidh tú; comhairfir† |
comhairfidh sé, sí | comhairfimid; comhairfidh muid |
comhairfidh sibh | comhairfidh siad; comhairfid† |
a chomhairfidh; a chomhairfeas / a gcomhairfidh*; a gcomhairfeas* |
comhairfear | |
conditional | chomhairfinn | chomhairfeá | chomhairfeadh sé, sí | chomhairfimis; chomhairfeadh muid | chomhairfeadh sibh | chomhairfidís; chomhairfeadh siad | a chomhairfeadh / ar chomhairfeadh* |
chomhairfí | |
subjunctive | present | go gcomhaire mé; go gcomhairead† |
go gcomhaire tú; go gcomhairir† |
go gcomhaire sé, sí | go gcomhairimid; go gcomhaire muid |
go gcomhaire sibh | go gcomhaire siad; go gcomhairid† |
— | go gcomhairtear |
past | dá gcomhairinn | dá gcomhairteá | dá gcomhaireadh sé, sí | dá gcomhairimis; dá gcomhaireadh muid |
dá gcomhaireadh sibh | dá gcomhairidís; dá gcomhaireadh siad |
— | dá gcomhairtí | |
imperative | comhairim | comhair | comhaireadh sé, sí | comhairimis | comhairigí; comhairidh† |
comhairidís | — | comhairtear | |
verbal noun | comhaireamh | ||||||||
past participle | comhairthe |
* Indirect relative
† Dialect form
Etymology 2
Noun
comhair m pl, n pl
- genitive singular of comhar
Mutation
Irish mutation | ||
---|---|---|
Radical | Lenition | Eclipsis |
comhair | chomhair | gcomhair |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |
References
- "comhair" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.