Definify.com
Definition 2025
comatus
comatus
Latin
Participle
comātus m (feminine comāta, neuter comātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | comātus | comāta | comātum | comātī | comātae | comāta | |
| genitive | comātī | comātae | comātī | comātōrum | comātārum | comātōrum | |
| dative | comātō | comātō | comātīs | ||||
| accusative | comātum | comātam | comātum | comātōs | comātās | comāta | |
| ablative | comātō | comātā | comātō | comātīs | |||
| vocative | comāte | comāta | comātum | comātī | comātae | comāta | |
References
- comatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
 - COMATUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
 - Félix Gaffiot (1934), “comatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.