Definify.com
Definition 2025
cogendus
cogendus
Latin
Participle
cōgendus m (feminine cōgenda, neuter cōgendum); first/second declension
- which is to be forced, compelled, urged or encouraged
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | cōgendus | cōgenda | cōgendum | cōgendī | cōgendae | cōgenda | |
| genitive | cōgendī | cōgendae | cōgendī | cōgendōrum | cōgendārum | cōgendōrum | |
| dative | cōgendō | cōgendō | cōgendīs | ||||
| accusative | cōgendum | cōgendam | cōgendum | cōgendōs | cōgendās | cōgenda | |
| ablative | cōgendō | cōgendā | cōgendō | cōgendīs | |||
| vocative | cōgende | cōgenda | cōgendum | cōgendī | cōgendae | cōgenda | |