Definify.com
Definition 2025
coaedificaturus
coaedificaturus
Latin
Participle
coaedificātūrus m (feminine coaedificātūra, neuter coaedificātūrum); first/second declension
- about to build with others
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | coaedificātūrus | coaedificātūra | coaedificātūrum | coaedificātūrī | coaedificātūrae | coaedificātūra | |
| genitive | coaedificātūrī | coaedificātūrae | coaedificātūrī | coaedificātūrōrum | coaedificātūrārum | coaedificātūrōrum | |
| dative | coaedificātūrō | coaedificātūrō | coaedificātūrīs | ||||
| accusative | coaedificātūrum | coaedificātūram | coaedificātūrum | coaedificātūrōs | coaedificātūrās | coaedificātūra | |
| ablative | coaedificātūrō | coaedificātūrā | coaedificātūrō | coaedificātūrīs | |||
| vocative | coaedificātūre | coaedificātūra | coaedificātūrum | coaedificātūrī | coaedificātūrae | coaedificātūra | |