Definify.com
Definition 2025
circumsessus
circumsessus
Latin
Participle
circumsessus m (feminine circumsessa, neuter circumsessum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | circumsessus | circumsessa | circumsessum | circumsessī | circumsessae | circumsessa | |
| genitive | circumsessī | circumsessae | circumsessī | circumsessōrum | circumsessārum | circumsessōrum | |
| dative | circumsessō | circumsessō | circumsessīs | ||||
| accusative | circumsessum | circumsessam | circumsessum | circumsessōs | circumsessās | circumsessa | |
| ablative | circumsessō | circumsessā | circumsessō | circumsessīs | |||
| vocative | circumsesse | circumsessa | circumsessum | circumsessī | circumsessae | circumsessa | |
References
- circumsessus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- circumsessus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “circumsessus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.