Definify.com
Definition 2025
circularis
circularis
Latin
Adjective
circulāris m, f (neuter circulāre); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | circulāris | circulāre | circulārēs | circulāria | |
| genitive | circulāris | circulārium | |||
| dative | circulārī | circulāribus | |||
| accusative | circulārem | circulāre | circulārēs | circulāria | |
| ablative | circulārī | circulāribus | |||
| vocative | circulāris | circulāre | circulārēs | circulāria | |
References
- circularis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “circularis”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.