Definify.com
Definition 2025
bulliens
bulliens
Latin
Participle
bulliēns m, f, n (genitive bullientis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | bulliēns | bullientēs | bullientia | ||
| genitive | bullientis | bullientium | |||
| dative | bullientī | bullientibus | |||
| accusative | bullientem | bulliēns | bullientēs | bullientia | |
| ablative | bulliente, bullientī1 | bullientibus | |||
| vocative | bulliēns | bullientēs | bullientia | ||
1When used purely as an adjective.