Definify.com
Definition 2025
bordin
bordin
Catalan
Verb
bordin
- third-person plural present subjunctive form of bordar
- third-person plural imperative form of bordar
Northern Sami
Noun
bordin
- verbal noun of bordit
Inflection
| Odd, no gradation | ||
|---|---|---|
| Nominative | bordin | |
| Genitive | bordima | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | bordin | bordimat |
| Accusative | bordima | bordimiid |
| Genitive | bordima | bordimiid |
| Illative | bordimii | bordimiidda |
| Locative | bordimis | bordimiin |
| Comitative | bordimiin | bordimiiguin |
| Essive | bordimin | |
| Possessive forms | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| 1st person | bordiman | bordimeame | bordimeamet |
| 2nd person | bordimat | bordimeatte | bordimeattet |
| 3rd person | bordimis | bordimeaskka | bordimeaset |