Definify.com
Definition 2025
blanken
blanken
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /ˈblɑŋ.kə(n)/
Verb
blanken
Inflection
| Inflection of blanken (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | blanken | |||
| past singular | blankte | |||
| past participle | geblankt | |||
| infinitive | blanken | |||
| gerund | blanken n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | blank | blankte | ||
| 2nd person sing. (jij) | blankt | blankte | ||
| 2nd person sing. (u) | blankt | blankte | ||
| 2nd person sing. (gij) | blankt | blankte | ||
| 3rd person singular | blankt | blankte | ||
| plural | blanken | blankten | ||
| subjunctive sing.1 | blanke | blankte | ||
| subjunctive plur.1 | blanken | blankten | ||
| imperative sing. | blank | |||
| imperative plur.1 | blankt | |||
| participles | blankend | geblankt | ||
| 1) Archaic. | ||||
Etymology 2
Pronunciation
- IPA(key): /ˈblɛŋ.kə(n)/
Verb
blanken
- (transitive) to blank
Inflection
| Inflection of blanken (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | blanken | |||
| past singular | blankte | |||
| past participle | geblankt | |||
| infinitive | blanken | |||
| gerund | blanken n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | blank | blankte | ||
| 2nd person sing. (jij) | blankt | blankte | ||
| 2nd person sing. (u) | blankt | blankte | ||
| 2nd person sing. (gij) | blankt | blankte | ||
| 3rd person singular | blankt | blankte | ||
| plural | blanken | blankten | ||
| subjunctive sing.1 | blanke | blankte | ||
| subjunctive plur.1 | blanken | blankten | ||
| imperative sing. | blank | |||
| imperative plur.1 | blankt | |||
| participles | blankend | geblankt | ||
| 1) Archaic. | ||||