Definify.com

Definition 2024

bladair

bladair

Irish

Verb

bladair ‎(present analytic bladraíonn, future analytic bladróidh, verbal noun bladar, past participle bladartha)

cajole
(proverb) Bladair an drochmhadra agus ní heagal duit an dea-mhadra.‎ ― Mollify the wicked and you need not fear the strong. lit. "Cajole the bad dog and you needn't be afraid of the good dog."
adulate, flatter

Conjugation

Second Conjugation

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	bladraím	bladraíonn tú; bladraír^†	bladraíonn sé, sí	bladraímid; bladraíonn muid	bladraíonn sibh	bladraíonn siad; bladraíd^†	a bhladraíonn; a bhladraíos / a mbladraíonn; a mbladraíos	bladraítear
	past	bhladair mé; bhladraíos	bhladair tú; bhladraís	bhladair sé, sí	bhladraíomar; bhladair muid	bhladair sibh; bhladraíobhair	bhladair siad; bhladraíodar	a bhladair / ar bhladair*	bladraíodh
	past habitual	bhladraínn	bhladraíteá	bhladraíodh sé, sí	bhladraímis; bhladraíodh muid	bhladraíodh sibh	bhladraídís; bhladraíodh siad	a bhladraíodh / ar bhladraíodh*	bhladraítí
	future	bladróidh mé; bladród; bladróchaidh mé^†	bladróidh tú; bladróir^†; bladróchaidh tú^†	bladróidh sé, sí; bladróchaidh sé, sí^†	bladróimid; bladróidh muid; bladróchaimid^†; bladróchaidh muid^†	bladróidh sibh; bladróchaidh sibh^†	bladróidh siad; bladróid^†; bladróchaidh siad^†	a bhladróidh; a bhladrós; a bhladróchaidh^†; a bhladróchas^† / a mbladróidh; a mbladrós; a mbladróchaidh^†; a mbladróchas^†	bladrófar; bladróchar^†
conditional		bhladróinn; bhladróchainn^†	bhladrófá; bhladróchthá^†	bhladródh sé, sí; bhladróchadh sé, sí^†	bhladróimis; bhladródh muid; bhladróchaimis^†; bhladróchadh muid^†	bhladródh sibh; bhladróchadh sibh^†	bhladróidís; bhladródh siad; bhladróchadh siad^†	a bhladródh; a bhladróchadh^† / ar bhladródh; ar bhladróchadh^†	bhladrófaí; bhladróchthaí^†
subjunctive	present	go mbladraí mé; go mbladraíod^†	go mbladraí tú; go mbladraír^†	go mbladraí sé, sí	go mbladraímid; go mbladraí muid	go mbladraí sibh	go mbladraí siad; go mbladraíd^†	—	go mbladraítear
subjunctive	past	dá mbladraínn	dá mbladraíteá	dá mbladraíodh sé, sí	dá mbladraímis; dá mbladraíodh muid	dá mbladraíodh sibh	dá mbladraídís; dá mbladraíodh siad	—	dá mbladraítí
imperative		bladraím	bladair	bladraíodh sé, sí	bladraímis	bladraígí; bladraídh^†	bladraídís	—	bladraítear
verbal noun		bladar
past participle		bladartha

*Indirect relative
† Dialect form

Etymology 2

Noun

bladair m

genitive singular of bladar

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
bladair	bhladair	mbladair
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.